Schoudertas van oude broek en geverfde katoen

Mijn oude schoudertas (gemaakt van een broek en een zomerjas) was helemaal doorgesleten dus er moest een nieuwe komen. Ik had nog een nauwelijks gedragen paarse broek liggen en omdat ik blij word van felle kleuren besloot ik dat dit de nieuwe buitenkant van mijn tas ging worden. Voor het contrast heb ik echter de zijkanten gemaakt van zwarte stof uit een oude skatebroek. De voering is gemaakt van katoen (oud laken) die ik zelf op de tie-dye manier heb geverfd. Ik geef er de voorkeur aan om de binnenkant van een tas lichter van kleur te maken zodat je er spullen goed in terug kunt vinden.

Een van de broekzakken (van de voorkant) is op de voorkant van de tas vastgenaaid. Dit vakje vind ik handig voor sleutels die ik even snel ergens kwijt wil. Aan de achterkant is een kontzak opgenaaid en daar heb ik de gulp van de broek tussen gezet om het vakje goed afsluitbaar te maken. Voor (platte) dingen die je bij de hand wilt hebben maar echt niet kwijt wilt raken.

Aan de binnenkant heb ik een pennenvakje gemaakt en een wat groter vak waar precies mijn portemonnee in past. In dit vakje zit ook een koordje vastgenaaid waar de portemonnee aan 'gezekerd' kan worden. Dit vakje heeft een klepje dat sluit met een drukknoopje.

Op de klep van de tas is een mot geborduurd met de borduurmachine. Hoewel een patroon meestal wel aangeeft welke kleuren er gebruikt 'moeten' worden ben je daar natuurlijk helemaal vrij in aangezien je zelf de draad moet inrijgen. Meestal bedenk ik van tevoren wat ik welke kleur wil hebben maar soms, en ook bij dit ontwerp, verander ik daar halverwege toch nog wat aan. Hoewel de volgorde van borduren uit het patroon duidelijk wordt is het altijd een verrassing hoe dicht er geborduurd wordt en hoeveel er dus nog te zien is van de onderliggende kleuren. Dit borduurpatroon komt van Urban Threads.

Opbergsysteem caravan

Mijn vader en diens vrouw hadden ineens een caravan op de kop getikt in grijs en blauw en omdat het bijna de verjaardag van m'n vader was besloot ik (naast een gekocht cadeautje van het wensenlijstje) een handig opbergsysteem te maken. Geinspireerd door vakkensystemen die gewoon te koop zijn bij kampeerwinkels. Maar ja, die zijn natuurlijk saai en matchen waarschijnlijk niet met je caravan.

Gelukkig had ik nog stof in donkerblauw en zilvergrijs wat beiden stevig genoeg leek voor dit doel. Gecombineerd met een stuk dichtgeweven witte katoen als voering voor de zakken werd dit een stevig geheel. In het eerste ontwerp had ik 2 grote vakken met harmonica-zijkant, 1 in tweeën gesplitst vak met stolpplooien en een viertal smalle zakjes op rij met elastiekrand. Maar uiteindelijk is er nog een dubbelvaks zak met stolpplooien bijgekomen omdat dit beter uit kwam op de lengte van de basisstof die ik had.

De eerste stap was het borduren van de twee borduurpatronen die ik had uitgezocht op de site van Urban Threads. Namelijk 'Weekend Forecast' en 'Carpe Diem'. Ik heb wel beide patronen aangepast. De 'Weekend Forecast' omdat deze hoger is dan breed terwijl de zak waar hij op moest komen juist omgekeerde dimensies had. En 'Carpe Diem' omdat ik graag het grootste patroon wilde borduren, maar dat (dankzij de swirly achtergrond) niet in mijn grootste borduurhoepel paste. Gelukkig heb ik het open source vector tekenprogramma Inkskape met de Inkstitch extensie. Hiermee kon ik de borduurpatronen aanpassen naar mijn wensen en apart opslaan.

Alle randen van de zakken zijn afgewerkt met de lockmachine en de bovenranden zijn omgeslagen zoompjes. In sommige zakken zit elastiek zodat ze hopelijk een beetje dichtgehouden worden wanneer er iets in zit. Hierdoor (vooral bij de 4 zakjes op rij) ging de achterstof wel meerimpelen dus daarom, en gewoon om de boel mooier te laten hangen, heb ik er 3 tunnels achter op genaaid waar stokken in kunnen om de boel recht te houden. De ophanging bestaat uit stroken stof met een opgenaaide knoop aan het uiteinde, in de achterstof zitten op een 5-tal plekken knoopsgaten zodat de hanghoogte van het geheel te verstellen is. Achterop heb ik een 'hand made' label en mijn eigen By Brenda label genaaid.

Het cadeau werd zeer positief ontvangen.

Muts voor live action roleplaying

Deze muts heb ik op verzoek gemaakt voor een speler bij Vortex Adventures. Zij had een 'dreadfall' gekocht maar vond het niet prettig om deze te dragen omdat dit aan haar haren trok. Omdat mijn personage mutsjes verkoopt op het evenement kreeg ik de vraag of ik voor haar een muts kon regelen waar de dreads in verwerkt waren.

Haar kostuum was wit en de muts moest dat ook worden. Liefst van leer. Ik had nog wat restjes leer liggen, maar heb uiteindelijk ook nepleer van een bureaustoel gebruikt die een paar huizen verderop aan de straat was gezet. Recycling! (De stoel kreeg een nieuw kussentje en doet nu dienst als bureaustoel op zolder)

De muts bestaat uit een aantal aan elkaar genaaide driehoeken en een hoofdband. Aan de onderkant van de hoofdband is wit bont (schaap) gezet. Een paar dreads zijn om elkaar heen gedraaid en om de muts heen vast gezet. Een groot deel van de dreads is vastgezet met een veter die een paar centimeter onder de punt rondom de muts is geregen. De overige dreads komen door de punt van de muts heen en worden omvat door een 'koker' gemaakt van zilveren stof. Deze koker zit met klittenband vast en is er dus ook af te halen.

De meeste materialen had ik zelf nog liggen of waren makkelijk aan te komen. De dreads werden aangeleverd door de klant.

Nieuwe stof voor campingbedje

Van mijn schoonmoeder kreeg ik het verzoek om een inklapbedje voor op de camping te voorzien van nieuwe stof. De oude stof zat vol vlekken en er waren hier en daar al naden gescheurd en hersteld met de hand. De originele stof was om het frame heen genaaid voordat dit in elkaar werd geklonken. Dat was voor de nieuwe stof geen optie want het frame kon echt niet meer uit elkaar gehaald worden. Daarnaast leek het mij wel zo praktisch om de stof ook te kunnen wassen dus na een krachttest besloot ik klittenband te gebruiken voor de ophangtunnels. Een andere optie was om ritsen te gebruiken maar daar van had ik er geen die lang genoeg waren in de juiste kleur, en ritsen zijn best prijzig.

De blauwe stof die ik gebruikt heb is een toga geweest van mijn vriend. Deze toga werd niet meer gebruikt en lag in de weg maar voorzag mij wel van voldoende stof om het bedje na te maken. Blauw is tevens de lievelingskleur van mijn schoonmoeder, dus dat kwam goed uit. De applicaties van de wolkjes zijn een eigen toevoeging die voortkwam uit een garen-test met de borduurmachine. Het van kleur verlopende garen is wat zwak en breekt vaak; daardoor is het resultaat ook iets minder netjes dan gehoopt.

De naden zijn met opzet in een andere kleur blauw gestikt en een van de hoeken van het bedje is voorzien van mijn merklabel. Het matrasje en de bodemplaat (uit twee stukken) zaten al bij het bedje en waren nog goed.

Trouwkaarten

Ik heb tot nu toe voor 3 stellen een trouwkaart ontworpen. Een daar van was digitaal en omdat de bruidegom er zelf ook veel aan heeft gedaan laat ik deze niet zien op mijn website. Maar de andere twee kaarten waren ontwerpen om gedrukt te worden. De adressen en contactgegevens heb ik onherkenbaar gemaakt om privacy-redenen. Voor beide opdrachten werden de teksten aangeleverd en is er overleg geweest over de beste plaatsing.

Karijn en Erik wilden twee verschillende trouwkaarten. Eentje die een beetje nerdy/geeky was voor vrienden en eentje die de familie ook zou begrijpen. De nerdy versie bevat elementen uit klassieke computerspelletjes en een pixelig lettertype. De andere is wat algemener. Voor de algemene kaart had ik drie verschillende opzetten gemaakt waaruit er een is gekozen en verder is uitgewerkt in een aangegeven kleurenpalet (blauw/groen). De nerdy kaart was al vrij snel duidelijkj qua elementen; een pixelig hartje en een Mario-pijp.

José en Moniek wilden graag een trouwkaart in blauw en geel met blauwgele papegaaien er op aangezien zij zouden trouwen in vogelpark Avifauna. Van deze kaart zijn twee versies gemaakt, een met bloemen en een met meer jungle-achtige bladeren (op verzoek). Voor het lettertype heb ik een 10-tal suggesties gegeven, de meesten strak zoals gewenst, waaruit zij een keuze hebben gemaakt. Bij deze kaart hoorde ook een klein inlegkaartje voor speciale gasten.

Stilleven met dode dieren(resten)

Dit projectje is samengesteld met onderdelen die door de jaren heen verzameld zijn.

Een aantal jaren al verzamel ik (niet heel actief) dode insecten. Vooral hommels kom je nog wel eens tegen, en soms ook een compleet motje. Van een familielid kreeg ik een gave meikever en voorjaar 2021 vond ik een nog bijna intacte vlinder in een gebouw dat gesloopt zou gaan worden. Ergens in 2020 viel me een bijzonder slakkenhuisje op in de tuin dat in een puntje uitliep en leeg was.

Uit het huis van mijn overleden oma (2021) kwam een glazen bol/stolp met daarin roze steentjes en een lelijk boeketje nepbloemen. De nepbloemen heb ik verwijderd (die zijn vast nog wel eens nuttig voor een ander project) maar van de glazen bol wilde ik iets speciaals maken.

In het voorjaar van 2021 zag ik op weg naar mijn werk een dode kraai op een grasveldje van een bedrijventerrein liggen en ik besloot hem mee te nemen als hij er op de terugweg nog zou liggen. Dat was het geval, dus ik heb het dier in een gevonden pizzadoos gewikkeld en meegenomen naar huis. Daar heeft hij een tijdje in een plastic zak de vriezer gelegen tot ik bedacht had wat ik er mee wilde gaan doen.

Al deze onderdelen samen hebben dit stilleven gevormd. Het enige dat ten tijde van de foto nog leefde was het mos in het midden, dat heb ik uit de tuin van de tegels afgeschraapt. De kraai heb ik op een zonnige Hemelvaartsdag ontleed (fascinerend!) en na het wegkoken van de zachte delen heb ik de schedel en de vleugelbotjes onder een omgekeerde en vastgezette bloempot (we hebben katten...) in de tuin gelegd zodat kleine beestjes het werk af konden maken. Na een aantal weken waren de botjes en schedel inderdaad nagenoeg schoon en heb ik ze nog even in warm water met bleek laten weken. De geur is nu voor onze katten ook niet meer interessant waardoor ze het werkje met rust laten.
De vlinder is met een glaskopspeld vastgeprikt door het mos heen, zodat het ietsje boven het mos lijkt te zweven. De meikever, de kraai en het slakkenhuis liggen gewoon los.

Hoes voor tablet

Omdat een standaard hoes voor je tablet kopen gewoon saai is en ik net een borduurmachine had gekocht besloot ik zelf een hoes te maken.

De buitenkant is gemaakt van stof (oud laken) die ik met de tie-dye techniek heb geverfd. De binnenkant is van dunne witte fleece van een fleecedekentje dat ik heb gekregen van iemand. De sluiting is een strip wit klittenband. Er zijn twee borduurpatronen uit dezelfde serie gebruikt van Urban Threads maar omdat de stof al druk genoeg was heb ik er voor gekozen met een minimum aantal kleuren te werken. Dit kan door gewoon kleuren over te slaan in het borduurproces.

De tablet zit er lekker strak in waardoor hij goed beschermd is tegen krassen en stoten.

Etui voor haakbenodigdheden

Je haaknaalden, stopnaalden en steekmarkeerders slingeren al een tijdje rond in huis en dan kom je ineens op Urban Threads een borduurpatroon tegen met een haakthema. Dan kun je toch niet anders dan een handig etui maken voor je spulletjes?

Ik besloot warme kleuren te gebruiken voor het borduurwerk op een zwarte stof en daarna zocht ik de andere stofjes er bij. Alle stof had ik nog liggen en een ontwerp was snel getekend op een kladblaadje. De randen van de oranje stof zijn met rood afgewerkt met de lockmachine. Het leek me voor dit project niet heel zinnig om alle randjes netjes naar binnen te vouwen. De klepjes van de zakjes sluiten met klittenband. Het grote zakje heeft een plooi zodat er ook iets dikkere of grote dingen in kunnen. Mijn hobbyschaartje past er goed in.

De strook stof waar de haaknaalden in zitten is lijntje voor lijntje vastgezet waarbij het de uitdaging was om de benodigde bolling alleen in de oranje stof te krijgen en niet ook in de gele stof, zodat het etui aan de buitenkant plat zou blijven. Het etui sluit met een zwart drukknoopje. Ter versteviging zitten er tussen de buitenstof en de voering twee stukken karton; alleen niet op de 'rug'.

Winterjas 2014

Deze winterjas is gemaakt met hetzelfde patroon als de zomerjas uit 2014 maar nu is alles uit dezelfde stof gemaakt. Deze stof was overgebleven nadat mijn vriend zijn eigen winterjas had gemaakt en er was nog precies genoeg stof voor een jas voor mij.

De zwarte wol komt van de lapjesmarkt in Utrecht evenals de neon-groene katoen waar de paspelband van is gemaakt en de neon-groene fleece van de voering. Met wol aan de buitenkant en fleece binnenin is dit een heerlijk warme jas. De paspelband is zelf gemaakt en ook alle knopen zijn zelf bekleed omdat het onmogelijk bleek om knopen in de juiste kleur groen te vinden en zwarte glimmende knopen mij ook niet mooi leken. Het liefst had ik ook neongroen kapuchonkoord gehad maar dat was niet te vinden in de exacte kleur, dus dat is zwart geworden.

De kapuchon van deze jas is gebaseerd op de kapuchon van een heel fijn fleecevest dat ik ooit heb gekocht en waar ik inmiddels meerdere replica's van heb gemaakt. Voor een extra kleuraccent heb ik er voor gekozen de punt uit te voeren in dezelfde groene katoen als de paspelband. Het koord waarmee de kapuchon dichtgebonden kan worden loopt niet langs de rand maar ietsje meer naar binnen zodat er een soort afdakje ontstaat zoals bij een pet wanneer de kapuchon dichtgesnoerd wordt gedragen.

De uiteinden van de mouwen kunnen naar buiten omgeslagen worden voor een groen accent of, bij echte kou, uitgerold worden voor extra warme handen. De binnenkant van de zakken is, net als bij de zomerjas, van feloranje tentdoek en elke zak heeft een D-ring om mijn portemonnee aan vast te maken en mijn zakmesje.

Henneppruik gemaakt op cursus

In september 2015 heb ik bij Faces in Gorinchem een cursus gevolgd voor het maken van fantasie hoofddeksels en pruiken. Naast een wollen pruik (een pruikenkapje volgenaaid met wolslierten) en een 'middeleeuws' hoofddeksel hebben we geleerd een Rococo-pruik te maken van een basis van kranten en meubelschuim, bekleed met hennep.

Mijn pruik is een soort vlindertuin geworden. Hij is tamelijk scheef en asymmetrisch omdat ik er wat moeite mee had om de schuimbasis netjes in model te krijgen (we mochten geen lijm gebruiken, alleen een nietmachine) maar ik ben erg blij met de versiering. Die bestaat uit losse bloemen van een plastic hortensiabloem die ik bij de Action had gekocht en papieren vlinders die ik zelf heb getekend en geschilderd. Tevens zitten er kralen (nepparels) op de pruik geplakt die ik nog had liggen.

Het 'kostuum' dat ik op de foto's draag is geïmproviseerd en bestaat alleen maar uit lappen die kunstig gevouwen en gedrapeerd zijn en vast zijn gespeld op een 'lijfje' gemaakt van stroken krantenpapier. De schmink heb ik zelf aangebracht. De foto's van het eindresultaat zijn gemaakt door fotograaf Jos Didden.

Trouwkostuum in opdracht van Martin Stam

Via een kennis kwam Martin Stam bij mij terecht met de vraag om een uniek trouwkostuum gebaseerd op de outfit van Loki uit de film Avengers. Maar dan met een steampunk twist want de bruiloft zou in steampunk stijl worden gevierd.

Dit leek me een hele uitdaging maar gelukkig was er al iemand die dit eerder had gedaan en die heel veel stappen op een website had gedocumenteerd. Aan de hand van die website en met behulp van een aantal gekochte patronen die ik nog had liggen heb ik uiteindelijk twee mock-ups gemaakt. Voor de juiste pasvorm voor de mouwen van het shirt waren drie pogingen nodig. Een van de eisen was namelijk dat Martin zijn armen boven zijn hoofd zou kunnen tillen voor een zwaardvecht-choreografie, zonder dat daarbij alles uit fatsoen zou worden getrokken of dat er spanning kwam te staan op het shirt.

Na het maken van de mock-ups kon bepaald worden hoeveel stof er nodig was en zijn we samen over de lapjesmarkt in Utrecht gelopen. We kwamen terug met zwart en bruin skai-leer, koperkleurige satijnvoering, zwarte katoen en zwarte en bruine canvaskatoen en een flink aantal meters koperkleurige paspelband om de getande randjes van het voorbeeld op simpelere wijze na te bootsen.

De mantel was qua patroon het eenvoudigst maar gaf wat uitdagingen in de volgorde van assemblage, te meer omdat het paspelband helemaal rondom moest lopen. Hierdoor kon niet overal de normale assemblagevolgorde worden aangehouden. Het shirt was vooral heel veel werk omdat de mouwen en de voorkant van het lijf bestaan uit afzonderlijke stroken die uitgetekend moesten worden op de basis patroondelen, overgetrokken en voorzien van naadtoeslag, uitgeknipt uit papier, op de stof gespeld, uit de stof geknipt en vervolgens in de juiste volgorde aan elkaar gezet. Goed nummeren en koppie er bij houden dus. Op het satijnen deel van het shirt heb ik met de borduurmachine tandwielen geborduurd als extra steampunk-detail.

De schouderplaten en de borstplaat zijn gemaakt van 5 mm dik EVA foam, beschilderd (de borstplaat) met acrylverf danwel bekleed (schouderplaten) met canvas en skai. Alle schuimdelen zijn bevestigd met klittenband en kunnen dus verwijderd worden wanneer de kostuumdelen moeten worden gereinigd.

De foto's van de trouwdag zijn gemaakt door Serge Smulders. Hoed, corsage, ketting, broek en schoenen zijn door de bruidegom zelf geregeld.

Mummiehoofd en mummiehand

Voor het eerste evenement in de Orenda cyclus werd ik gevraagd om iets te maken dat paste in een expositie over Egypte en ook nog eens iets bijzonders kon doen. De eerste suggestie was een complete mummie die kon bewegen, maar dat lag op dat moment niet binnen mijn mogelijkheden qua tijd. Uiteindelijk besloot ik een mummiehoofd te maken dat kon bewegen. Het bewegende deel is gemaakt door mijn vriend die thuis is in elektronica en soldeerwerk. Hij maakte ook de basis (plankje en stokje) waar het hoofd op rust op zo'n manier dat het hoofd van links naar rechts zou kunnen draaien.

Om de elektronica te verbergen en het snoer dat nodig was voor het motortje besloot ik om ook een soort schouderpartij te maken. Dat zorgde meteen voor een logischer 'museumstuk' dan gewoon een hoofd op een stokje. Van kippengaas werden de 'schouders' gevormd en daaroverheen kwam een stuk zwarte stof afgewerkt met een gouden zigzagrandje. Daar bovenop een 'halssieraad' dat in wezen een geverfd stuk karton is. De uitdaging hierbij was wel om het zo te maken dat je niet langs de hals naar binnen kon kijken, maar het hoofd nog wel kon draaien zonder klem te komen te zitten tegen de randen van de 'schouders' en ketting. Het motortje was klein en niet heel sterk.

Het hoofd zelf is gemaakt van papiermaché over een 'kop' die ik had gekocht voor de cursus fantasiepruiken maken (het resultaat van die cursus staat ook op deze pagina). De hele kop en hals werden bedekt met krantenpapier en de meeste tijd zat in het wachten tot de verschillende lagen (een stuk of 5) droog waren. De buitenste lagen zijn gemaakt van onbedrukt krantenpapier zodat er geen drukinkt door de verf zou schijnen. Toen het werkstuk dik genoeg was heb ik het opengesneden achter de oren langs en over de kruin om het van de 'kop' af te kunnen halen. Met nog wat strips papier zijn de twee helften toen weer aan elkaar gezet en nadat dit laagje gedroogd was is de boel geschilderd in verschillende tinten bruin.

In de hals zit een stuk karton vast getapet waar de stok van het draaimechanisme doorheen kon zodat het hoofd mooi op de stok rust en niet scheef zakt.

Toen ook de verf was gedroogd zijn de bandages aangebracht. Dit zijn gescheurde stroken katoen die een theebad en verfbehandeling hebben gehad. Op bepaalde punten zitten de bandages vastgelijmd maar ze hangen grotendeels los. Aan de bandages zijn op 2 plekken Egyptische hangertjes vastgenaaid; een anch en een oog van Ra. Deze had ik nog liggen en leken mij wel toepasselijk.

De hand was een extraatje. Deze kon niets bijzonders maar zag er wel freaky uit. De hand bestaat uit een rond schijfje hout voor de handpalm en geknakte houten lollystokjes voor de vingers en de pols. Hier overheen zit een hoop schilderstape en daarna papiermaché en wederom bruine verf. De nagels zijn stukjes geknipt plastic van een verpakking, die geverfd zijn met lichtbruine verf en vervolgens op de vingers geplakt. Bij de tentoonstelling had de hand ook een grote ring om die veel te ruim om de vinger zat.

Zelfgemaakte wenskaarten

Hoe ouderwets het ook mag lijken; een kaartje ontvangen en sturen is nog steeds leuk. Maar dan wel zelfgemaakt wat mij betreft.

Ik heb een hoop knutselmaterialen in huis dus ik kan allerlei soorten kaarten maken. Stempelen, vormen uitsnijden en gebruiken, schilderen, tekenen, oud pakpapier of oude wenskaarten hergebruiken, borduren etc. mogelijkheden te over. Soms werk ik in serie als ik erg tevreden ben over een bepaalde techniek of als het gewoon makkelijk is om een handeling in een keer voor meer kaarten uit te voeren. Soms maak ik een kaart speciaal voor een gelegenheid en passende bij de ontvanger.

Ik zorg dat ik altijd een setje zelfgemaakte kaarten op voorraad heb. Ik heb ook vele jaren zelf kerstkaarten gemaakt maar de lijst vrienden en familie is inmiddels zo lang geworden dat dit nogal wat voorbereiding kost waar ik niet altijd de tijd of inspiratie (die laat zich niet dwingen) voor heb. Maar voor een verjaardag of een opkikkertje ga ik toch zelf aan de knutsel.

Muurschildering op de slaapkamer

Omdat witte muren ook maar zo saai zijn besloot ik een muurschildering te maken op de slaapkamer. Er was een lichtknop van de hotelschakeling van de lamp en het touwtje dat daar aan hing besloot ik mee te nemen in het ontwerp. Uiteindelijk hebben we twee katten die op de spijl van het bed lijken te 'zitten'. Een van de katten speelt met het touwtje van de lamp, wat aan een grote maan hangt, en de andere kat kijkt toe.

Voor de uitwerking heb ik 2 kattensilhouetten geprint die uit een gratis font kwamen en deze nagetrokken op de muur. Ook voor de maan is een mal gemaakt. Vervolgens zijn de vormen ingevuld met zwarte muurlatex. Omdat de schildering op structuurbehang is gedaan was dit nog best een precisiewerkje.

Kroonluchter voor in de tuin

Mijn schoonmoeder had een witte kroonluchter over en vond dat ik daar wel iets mee moest kunnen. In huis had ik er echter geen ruimte voor en het witte vond ik ook niet perse mooi. Dus bedacht ik dat ik hem in de tuin zou hangen om hopelijk te laten verroesten. Maar gewoon een witte kroonluchter in de tuin was ook niets. Dus heb ik hem ongeveer door midden gezaagd en de 'grootste helft' versierd met kralen en bedels die ik nog had liggen.

Nu, een aantal jaren later, is het wit nog steeds niet verroest (de vlinder waarin hij is opgehangen wel) en zijn een aantal kralensnoeren geknapt en afgezakt. Ook de glashangertjes hebben het buiten niet overleefd en de kaarsen zijn langzaam door de zon gesmolten en gaan druipen. Een soort langzaam proces van aftakeling dus.

Gehaakte omslagdoek voor larp

Ik kwam een gaaf, gratis patroon tegen van de It's a sunny day shawl en besloot dat ik die ook wilde maken. Maar niet van katoen (want daar had ik niet genoeg van) maar van een witte pluizige acryl-mohair wol waar ik een hoop bollen van gekregen had. Dit dunne draadje haakte ik met haaknaald 3. Later kocht ik er nog een streng donkerbruine wol bij voor wat rand-accenten. Dit bleek helaas niet genoeg om ook het laatste schulprandje mee te maken dus daarvoor heb ik alsnog een iets dikkere bruine wol genomen die ik nog had liggen. Na wat experimenteren met verschillende steken en volgordes kwam er een schulprandje uit dat ongeveer overeenkwam met de boogjes in het patroon ondanks dat de draad twee keer zo dik was.

Door de keuze voor een dunne draad en een kleine haaknaald heeft het heel wat meer dan 50 toeren gekost om een omslagdoek te maken die groot genoeg was. Sowieso is dit model een driehoek en daardoor meer geschikt als sjaal (zoals origineel bedoeld) dan als een omslagdoek. Want door deze vorm krijg je een machtig lange punt aan de achterkant voordat de zijkanten eindelijk ver genoeg over je armen vallen.

In het normale leven ben ik groot fan van zachte stoffen sjaals, maar voor een van mijn larppersonages zocht ik nog een mooie omslagdoek. Ik heb er ook daadwerkelijk tijdens het spel nog aan gewerkt. Omdat de kledingkleuren van dit personage donkerbruin en off-white zijn heb ik de omslagdoek met sterke thee off-white geverfd. De oorspronkelijke wol was helder wit. Gelukkig pakte het mohair deel van de wol de theekleur goed op. Wellicht dat ik nog pailletten op het schulprandje ga naaien voor iets meer 'bling', maar dat is een klus waar ik nog even goed over na moet denken.

Muurschildering op de dakwangen van de zolder

Na het plaatsen van de dakkapellen hadden we twee dakwangen op de achterzolder die niet geschikt zijn om dingen aan op te hangen i.v.m. de isolatie achter de gipsplaten. Een mooi canvas voor een schildering dus!

Op de linker dakwang besloot ik tot een tekening van onze twee katten in de stijl van Rosina Wachtmeister op een achtergrond van bloemen. De basislaag roze is gemaakt met witte muurlatex gemengd met rode acrylverf. Expres niet goed gemengd om zo een beetje een vlekkerig effect te krijgen in plaats van een egale achtergrond. Dit is met een roller opgebracht over de twee opgeplakte mallen van de katten die daardoor een leegte achterlieten.

De bloemen en katten zijn vervolgens aangebracht met een kwastje en gemengde acrylverf. De hele bloementuin heeft zo'n 2 dagen werk gekost.

Op de andere dakwang besloot ik een silhouet te maken van twee katten op een hek. Oorspronkelijk wilde ik ze naar een maan laten kijken op een donkerblauwe achtergrond maar met de verf die ik had kon ik geen donkerblauw maken en ik had geen zin om nieuwe verf te kopen. Dus uiteindelijk is het een zonsopgang/ondergang geworden. De achtergrond heb ik in verschillende tinten opgezet en een beetje in elkaar door laten lopen met de roller maar een echt soepel kleurverloop bleek lastig.

De katten zijn dit keer uit de losse pols geschetst naar een voorbeeld van het internet. Het hek is uit de vrije hand getekend. Dit keer heb ik dus geen mallen gemaakt.

Gehaakte woestijnplantjes

Bij mijn beide werkgevers hadden ze mini-cactussen in mini-potjes staan. Bij de ene werkgever heb ik die cactussen op een gegeven moment gered uit een gesloten archiefkast in een ruimte zonder daglicht. Fantastisch hoe lang die dingen verwaarloosd kunnen worden en toch blijven leven. Bij de andere werkgever stonden ze daadwerklijk nog in kantoor maar kregen ze nooit water of aandacht en stonden ze daar alsnog een beetje te verpieteren. Toen heb ik gevraagd of ik ze mee mocht nemen en in ruil daar voor zou ik een grote pot met een leuke compositie aan gehaakte vetplanten/cactussen maken. Dat grote project duurde wat langer, dus besloot ik ondertussen de potjes van de meegenomen plantjes maar te vullen met een gehaakte variant. Zulke kleine potjes gebruik ik toch zelf niet voor plantjes omdat die plantjes er veel te snel uit groeien.

Elk plantje heeft een bolletje gehaakte 'aarde' wat gevuld is met ofwel watten ofwel bruine schapenwol die ik ooit kaardde op het Middeleeuws Erf hier in Amersfoort maar waar ik nog steeds geen doel voor heb gevonden. Dat kleurt wel beter bij het bruine garen, dus als er iets door het haaksel heen piept dan valt dat niet op. Onderop naaide ik mijn By Brenda label. Mochten de plantjes ooit van eigenaar wisselen dan is nog te achterhalen door wie ze gemaakt zijn.

Een van de plantjes is een vetplantje dat ik haakte naar dit gratis patroon van Whistle and Ivy. De andere twee zijn eigenlijk gewoon 1 of 2 simpele tubes die ik in het rond haakte. Eentje van gewoon garen en eentje van een combinatie van gewoon katoengaren en een garen met een harig sprietje. Dat maakt het haken wel een uitdaging omdat je niet goed meer ziet waar je steken lopen, maar van een afstandje ziet het er wel behoorlijk realistisch uit. Een van de meegenomen echte cactussen was namelijk een vrij pluizig exemplaar wat er aaibaar uit ziet.

De drie plantjes werden goed ontvangen en verscheidene collega's merkten op dat ze vanaf een afstandje dachten dat het echte plantjes waren. Leuke aankleding voor je kantoor zonder dat je er voor hoeft te zorgen. De echte plantjes staan inmiddels samen in een leuke compositie in een grotere pot en worden goed verzorgd.

Muurschildering manege

De schilder die ons huis van buiten heeft opgeknapt had op dat moment ook een klus lopen voor een manege en toen ter sprake kwam dat ik een keer een muurschildering wilde maken gaf hij me een opdracht. Een van de wanden in de kantine van de manege kon wel een schildering gebruiken van 2 bij 1 meter.

Ik heb drie ontwerpen gemaakt en voorgelegd aan de opdrachtgever die er een koos. Hij bezorgde vervolgens een groot stuk speciaal behangpapier waarop het werk gemaakt moest worden dus deze opdracht kon ik thuis doen in plaats van op locatie. Het is een werk in grijstinten geworden van twee rennende paarden (zwart en donkergrijs) van opzij gezien, uitgewerkt in schaduwvlakken. Omdat het een geschenk aan de manege betrof moest er een tekst onder komen 'aangeboden door' en ik kon zelf ook mijn eigen gegevens kwijt onder 'ontwerp en realisatie'.

Het ontwerp is gemaakt op de computer in een vectortekenprogramma maar de afbeeldingen zijn via een oude laptop en een beamer in jpg op het behang geprojecteerd zodat ik de vormen na kon trekken met potlood. Daarna volgde de tijdrovende klus van het netjes inkleuren met verf. Hiervoor heb ik gewone muurlatex en hobbyverf gebruikt, na een test of dit niet zou scheuren bij het oprollen van het papier.

Ook de teksten zijn overgetrokken van de beamerprojectie. Dit wordt natuurlijk niet zo strak als geprinte letters, maar persoonlijk vind ik het een mooi effect; het is immers allemaal handwerk.

Zomerjas 2014

Deze zomerjas heb ik in juli 2014 gemaakt. Er zat een week tussen het kopen van de stof en het aannaaien van de laatste knoop, maar dat was wel een week waarin ik ook gewoon moest werken; dus geen fulltime naaiwerk.

De stof komt van de lapjesmarkt in Utrecht. Ik had mazzel met de veelkleurige stof want het was het laatste van de rol. De andere kleurblokken zijn canvas, een van mijn favoriete stoffen omdat het lekker aanvoelt en in veel mooie kleuren te verkrijgen is. De knopen had ik nog liggen, evenals de gesp voor de riem en de D-ringen die in de zakken genaaid zitten.

Het patroon voor deze jas was origineel een zomerjurkje uit een patronenblad. Het had geen mouwen, was voor en achter even lang en had een rits in de rug. Er was ook geen kraag of ceintuur voor de zomerjurk. De jurk was voor een vrouw met flinke heupen dus die lijnen heb ik aan moeten passen. Verder is het patroon ook verlengd en iets ruimer gemaakt om kleding onder de jas mogelijk te maken.

Voor deze jas had ik al een andere zomerjas gemaakt met ongeveer hetzelfde patroon. Ik heb geleerd van wat daar uiteindelijk fout is gegaan; de zakken waren van mooie maar zwakke stof gemaakt en op den duur prikten sleutels er doorheen. Ook had ik bij die zakken nog niet goed nagedacht over het vastmaken van mijn portemonnee (tegen diefstal) en zakmesje (aan karabijnhaak); dat is in de nieuwe versie verbeterd. De binnenkant van de zakken is gemaakt van een stevige stof die ik ooit eens heb gekregen. Het voelt aan als een hele dikke tentstof of stof voor een zonnescherm en is knaloranje.

Ik word zelf heel blij van de vrolijke kleuren van deze jas en ik krijg er ook veel positieve reacties op. Ik heb zelfs eens de vraag gekregen of het een Desigual jas is!

Gehaakte raamhangers

Deze raamhangers zijn gehaakt van katoen dat ik van mijn 'schoonmoeder' heb gekregen. De ring waarbinnen gehaakt is was een kinderarmbandje. De waxinehanger is gemaakt van katoen en een crème brûlée glaasje.

Ik heb geen patroon gevolgd. In alle gevallen ben ik begonnen met een ketting van lossen die ik gesloten heb en daarna ben ik gaan improviseren met steken. De 'kralen' in het midden van de cirkelvormige hangers zijn stukjes van een kralengordijn dat ik bij de kringloop had gevonden.

Gevilte wollen dreads

Voor echte dreads is mijn haar niet geschikt en ik houd ook meer van tijdelijke versieringen dan semi-permanent. Daarbij komt wol in honderden kleurtjes terwijl ik het mijn haar niet aan wil doen om chemisch geverfd te worden. Dus dan zijn gevilte dreads een goede optie. Je kunt ze aan een haarelastiek knopen en zo een hele 'dread fall' maken of ze aan een haarschuifje vastmaken voor een subtieler kleuraccent. Ik heb er zelfs een keer een pruik mee gemaakt.

Deze dreads zijn gemaakt van merino lontwol wat ik bestel bij Meervilt!. Vilten zelf is een aardig simpel proces maar het kost wel wat tijd om de losse lontwol tot een stevige dread te vilten. Het maken van een twee- of meer-kleurige spiraaldread of een dread met verlopende kleuren is al een stuk lastiger. Soms kies ik er voor om een klein belletje om een stukje van de lont te schuiven voordat ik de dread in elkaar vilt. Ook voeg ik nog wel eens kralen toe.

Wat ik nog een keer wil gaan doen is borduurdraad in een contrasterende kleur om de dreads heen wikkelen, of een leuke accessoire maken van koperdraad met kraaltjes en veren. Genoeg inspiratie te vinden!

Paars schoudertasje met geprikvilte pauw

Schoudertassen zijn leuk, maar ik had alleen grote tassen en wilde ook wel eens iets subtiels om alleen een agenda en schrijfgerei in mee te nemen en misschien een tablet. Dus heb ik een patroon ontwikkeld voor een heel simpel tasje waarvan de voering en buitenkant tegelijkertijd aan elkaar worden gezet en de naden decoratief aan de buitenkant zitten. Dit tasje is een afgeleide van mijn eerste versie.

Voordat dit tasje in elkaar werd gezet is de pauw er op geprikvilt. Het lijf is uitgeknipt uit een restje vilt (de stof) maar de staart is gemaakt uit losse lontwol die in vorm op de tas is geprikt. De paarse stof is mantelstof en pakte de wol goed vast in het viltproces. Toen de pauw af was heb ik hem versierd met opgenaaide kraaltjes.

De voering, schouderband en zijkant en onderkant zijn van paars linnen dat ik over had van een ander naaiproject. De schouderband loopt door in de zij- en onder-kant en is gemaakt van een dubbele laag linnen. Aan de binnenkant zijn twee zakjes opgenaaid; eentje voor pennen en eentje voor iets groters zoals sleutels, lippenstift of iets anders wat je snel wilt kunnen terugvinden. Het tasje is groot genoeg voor een standaard iPad.

Geborduurde kaften voor agenda's

Ik ben een van de weinige mensen die nog een papieren agenda bijhouden in plaats van een digitale. Elk jaar rond augustus is het de uitdaging om een leuke agenda te vinden met een fijne indeling en genoeg schrijfruimte. Voor 2016 is dat een Mindfulness-agenda geworden met een simpele rode kaft. Voor 2017 werd het een nog saaiere agenda zonder leuke weetjes en oefeningen met een ontzettend saaie egaal grijze kaft. Maar dat was geen probleem, want ik was toch al van plan zelf weer een mooie kaft te maken.

De kaft voor de 2016 agenda is gemaakt van dezelfde stof die gebruikt is in mijn zomerjas. Ik had net mijn borduurmachine gekocht en de libelle en het getal 2016 waren een paar van de eerste dingen die ik geborduurd heb. De libelle is eigenlijk onderdeel van een groter plaatje met waterlelies en tekst maar vanwege de drukke stof leek het me mooier om alleen het insekt zelf te borduren. Dit borduurpatroon (en die van de wolf) komt van Urban Threads.

Voor 2017 heb ik een stuk katoen (oud laken) gepakt wat ik had geverfd met de tie-dye methode. Als ik iets verf dan houd ik meestal een verfbad over waar nog best wat kleur in zit en dan gooi ik er wat resten witte katoen in, al dan niet vastgeknoopt. Daardoor heb ik vaak wel een stukje tie-dye stof liggen. Voor het borduurwerk ben ik dicht bij de 'geadviseerde' kleuren van het patroon gebleven: blauwtinten. Alleen de wolf zelf is donkerpaars geworden in plaats van zwart omdat ik zwart net iets te heftig vond. Het originele idee was om de wolf grijs te maken, maar ik realiseerde me net op tijd dat hij dan zou zijn weggevallen tegen de achtergrond.

De stof van mijn zomerjas rekt een beetje waardoor die hoes lekker strak om de agenda heen kan zitten en altijd op spanning blijft. Daar heb ik ook genoeg stof gepakt om een heel stuk omslag om de kaft heen te kunnen maken. De katoenen hoes zit wat losser en is ook dunner waardoor er soms wat plooitjes in te zien zijn. Wellicht dat verstevigen met vlieseline wel een goed idee was geweest.

De agenda van 2016 had van zichzelf een lintje en een elastiek om de agenda dicht te houden. Voor de 2017 agenda wilde ik dat eigenlijk ook maar ik heb afgezien van het elastiek omdat die altijd over het borduurwerk heen zou vallen. Ik heb wel een donkerblauw lintje aan de hoes vastgenaaid als bladwijzer.